Met rasta haar op een Afrikaanse bruiloft

What is your name? My name is Elise. Oooh Eliesjaaah =)
Vanaf de eerste dag dat ik hier ben wordt ik zo genoemd (voorafgaand met madame of sister) en blij met het feit dat ze mn naam hier enigszins kunnen uitspreken heb ik maar geen poging gedaan om het te veranderen. Aukje heeft haar tweede naam Angela al weer in gebruik genomen, omdat Oekje ook niet zo goed klinkt. Inmiddels heb ik niet alleen afstand gedaan van mn naam, maar ook van mn haar! Zo’n 4 uur heb ik bij de kapper gezeten om mezelf te veranderen in een echte rasta head. Eerlijk gezegd vind ik het niet zo mooi, maar volgens Aukje ‘staat het met’. Ik weet alleen niet of ik dat nou als een compliment moet opvatten, maar oke ;) Mn blonde haren zijn nu vervlochten met zwarte en bruine extensions en mn hoofd voelt zo’n 5 kilo zwaarder.
Gisteren was de bruiloft van het halfbroertje van Memuna onze gastmoeder. Ik weet dat eigenlijk pas sinds 2 dagen, aangezien ik niet zo goed kan bijhouden wie er allemaal familie van elkaar is. Ze noemen hier namelijk iedereen sister en het feit dat mannen meerdere vrouwen mogen hebben, en die ook vaak hebben, maakt het er ook niet echt makkelijker op.
Van te voren waren Aukje en ik best zenuwachtig, aangezien we eerder deze week al veel aandacht kregen toen we onze jurk aan het passen waren. De binnenplaats zat weer eens vol met jongens die hier voetbal aan het kijken waren, maar toen wij met onze jurken langsliepen was er toch verdacht weinig aandacht voor de tv...
Over voetbal gesproken.. echt super leuk dat Nederland door is!! Ik heb nog even de hoop gehad dat ze Ghana dinsdag in de kwartfinale zouden ontmoeten, maar helaas.. De wedstrijd was ontzettend spannend en onze gastmoeder ging helemaal los. Zij is namelijk de grootste fan van de ‘BlackStars’ die ik tot nu toe gezien heb. Toen we vorige week terugkwamen van onze weekendje weg hadden we de Ghaneese vlag voor haar meegenomen en die heeft ze heel de week om haar hoofd gehad en trots aan iedereen geshowd. Daarna heeft ze zelf nog een vlag aangeschaft en die om haar schouders gebonden.
Maar goed, terug naar de bruiloft.. Onze spanningen van te voren waren nergens voor nodig, want het leek erg veel op de kerkdienst die we al eerder hadden meegemaakt. Heeel veel zingen, dansen, lofprijzingen -Say Halleluja, Amen!- & super mooie jurken. Natuurlijk mochten de polonaises ook niet ontbreken! Als we hadden gewild hadden we vandaag onze eigen bruiloft kunnen hebben, maar daar hebben we netjes voor bedankt ;) Ik ben benieuwd of de bruid en bruidegom weten wat ze precies aan elkaar hebben beloofd tijdens de huwelijksvoltrekking. Ze moesten namelijk de voorganger (geen idee, wie het precies was) zin voor zin nazeggen en dat ging niet helemaal vlekkeloos. Ook de bruidegom-mag-nu-de-bruid-kussen moment ging hier ‘anders’ dan ik gewend ben. De bruid wist de pogingen van de bruidegom namelijk goed te ontduiken. Ik weet nog steeds niet of dit traditie is of dat de bruid erg verlegen was…
Voor de rest ben ik deze week helaas niet zoveel in het weeshuis geweest. Dinsdag ben ik alleen gegaan, aangezien Aukje ziek was. In de ochtend heb ik met een aantal kinderen gerekend en geprobeerd ze te leren lezen. Vooral de oudste kinderen willen ontzettend graag leren, maar de leraren chillen liever onder een boom, in plaats van dat ze proberen de kinderen een betere kans op de toekomst te geven.. Daarna ging ik met alle kinderen tekenen wat er op neer kwam dat ik bij iedereen mn voor sommige bekende bloemetjes en vlindertjes moest tekenen. Helaas gingen ze daarna zelf dingen bedenken die ik dan moest tekenen, zoals een plane, bicycle, lorry en motorbike ;)
Woensdag ben ik met Memuna naar Bolga gegaan om matrassen voor het weeshuis te kopen. Na wat afdingen en tussen 2 winkels heen en weer gelopen te hebben, hebben we 6 grote matrassen gekocht (voor zo’n 3 a 4 kinderen) en 5 kleine matrassen gekocht. Van de vorige vrijwilliger had het weeshuis al 6 kleine matrassen gekregen. Aukje en ik hopen dat we nog meer geld binnen krijgen, om nog meer grote matrassen te kopen (118euro per stuk) zodat elk kind voorzien wordt van een matras! We willen ook nog proberen om voordat we weggaan voor een maand eten te kopen, omdat we niet weten wanneer er weer een nieuwe vrijwilliger komt.
Deze week willen we heeel veel tijd in het weeshuis doorbrengen, om afgelopen week te compenseren. Ook beginnen we morgen met het verven van het weeshuis! Hopelijk voelen we ons deze week helemaal top fit. Vooral Aukje voelde zich afgelopen week niet zo goed en geloof me ziek zijn is hier geen pretje. Ze snappen hier niet zo goed dat als je ziek bent je met rust gelaten wilt worden en dat je liever niet zoveel eet. Nee integendeel, er werd zelfs een bord vol vieze rijst onder Aukje’s neus geschoven! Lekkerrr als je misselijk bent.
Over het eten gesproken, of het wordt lekkerder, of ik raak er eindelijk aan gewend, want ik heb deze week al 2x mn bord leeggegeten =)

Voor de rest gaat alles goed hier. Deze week worden de 2 Ierse meisjes overgeplaatst naar een ander project in Walewale wat hier heel dichtbij is, dus dat is erg leuk voor als we een weekendje weg willen. Ik ben soms wel stiekem aan het aftellen tot 4 augustus maar ik heb nog geen last van heimwee! De meeste fantasieën van Aukje en mij over thuis gaan trouwens over bruine boterhammen met kaas, een gewone wc, niet hoeven te bedenken wat we met die half rotte meloen moeten doen omdat de stroom van de koelkast is uitgevallen en een kledingkast vol met schone kleren! Het emmertje water als douche bevalt me eigenlijk uitzonderlijk goed =) Het laatse weekje gaan we voornamelijk aan de kust (Cape Coast) doorbrengen, dus dan kan ik ook heeeeeerlijk in de zee springen.

Ik ga zo weer proberen wat foto's en filmpjes te plaatsen op facebook. Bedankt allemaal voor de leuke reacties, dan heb ik nog het idee een beetje contact met de wereld te hebben =)

De filmpjes lukken helaas niet..
&de foto's van de matrassen, muskietennetten, krokodillen, foto's van aukje & mij samen komen nog, want die staan op de andere camera!