Het aftellen is begonnen...

Twee weken geleden alweer dat ik mijn laatste blog heb geschreven.
Twee weken waarin weer veel gebeurd is, dus tijd voor een update!

De helden van P5

De week na ons 'trotro weekend' werden wij blij verrast op school; toen wij daar maandag rond 9.00 aankwamen waren bijna alle leraren al aanwezig en sommige daarvan waren zelfs al aan het lesgeven. De rest van de week ging het er bijna hetzelfde er aan toe, super fijn! Waren ze nu dan eindelijk op gang gekomen? Hadden ze gewoon een 'iets langere' voorbereidingstijd nodig om het schooljaar te starten? Nee helaas, het was maar van korte duur. Afgelopen week was het beetje een teleurstelling qua leraren opkomst en de totaal gegeven lestijd. Wij hebben toen dus het grootste deel van de lessen op ons genomen, wat eigenlijk tegen ons principe is. We willen de mensen hier helpen, maar het is niet de bedoeling dat wij hun taken gaan overnemen. Maar goed; de mentaliteit van de mensen hier veranderen kunnen we niet, de kinderen wat aanleren kunnen we wel. Het is echt heel fijn dat we zien dat de kinderen vooruit zijn gegaan. In al onze klassen (P3,4,5) kunnen ze nu door middel van te spellen simpele woordjes lezen en schrijven. Ook de leraren zien wat wij in een korte tijd bereikt hebben. We hopen dat ze hierdoor gemotiveerd raken, als wij het in zo'n korte tijd kunnen, kunnen zij het ook! Ze hebben nu namelijk de meest orginele smoezen om vooral maar niet les te geven. Lesgeven is volgens hun echt onmogelijk en de slechte resultaten van de kinderen is vooral niet hun schuld. Met 'mijn' leerlingen beleef ik allerlei leuke dingen in de klas. Laatst hadden ze tijdens creative arts de opdracht gekregen om met de letter van hun vorige werkje een woord te bedenken en dat te tekenen. Toen ik de volgende dag het lokaal binnenkwam stond heel het bord vol met tekeningen met namen erbij. Hadden ze na de les nog gedaan, super schattig! Ook wist iemand een een leuk voorbeeld van de vergrotende en overtreffende trap te geven; shit- shitter- shittest, hahaha. Het toppunt was toch echt wel toen er vorige week een muis over een balk in de klas liep. Voordat ik het door had, hadden een aantal leerlingen hem naar beneden geslagen. Of hij nu dood of bewusteloos was, geen idee, maar ze hebben hem van mij heeeel ver weg moeten gooien haha.

Het weeshuis

Vorig weekend zijn we met de kinderen van het weeshuis op excursie naar de krokodillen geweest. Wat was het een gaaf gezicht zeg toen 45 blije, juichende en springende kinderen ons al stonden op te wachten toen we ze met een busje kwamen ophalen. Voor vele de eerste keer dat ze in een busje zaten en dat ze uberhaupt het dorp uitgingen. Toen de muziek aanging begon iedereen hard mee te zingen en te klappen. In Wulugu hebben we nog zoveel mogelijk familieleden opgehaald, het busje moest tenslotte prop en dan ook prop vol ;). In Paga konden we een goede prijs voor alle ghanezen onder ons regelen en werden wij kei-hard gediscrimineerd (is het omdat we wit zijn :p). Zie je het al voor je dat er een Ghanees bij de efteling komt en dan 7x zoveel moet betalen? Niet dus, wij hebben toen maar van afstand toegekeken en vooral geluisterd hoe blij de kinderen waren. En dat waren ze, dus wij zijn dik tevreden! Na een picknick (enorm veel rijst) zijn we weer terug gegaan. De kinderen hebben het er nog steeds over; een dag die ze niet snel zullen vergeten.

Inmiddels is het schoolbord voor het weeshuis gekocht en zijn ze (eindelijk) begonnen met het aanleggen van de bonenfarm. Wat een tocht trouwens om die te bereiken. Achterop de motor door de bush bush en elke keer als ik dacht dat het weggetje niet smaller kon worden reden we weer ee smaller paadje in. Twee keer hebben we moeten afstappen om de motor door de modder en water te duwen en het laatste stuk hebben we gelopen. Hoe moet dat dan als er op het land gewerkt moet worden vroeg ik me af (en jullie vast ook)? Nou gewoon, met de ezel, was het antwoord. Ach so! Helemaal vergeten. De ezels zijn hier 1 van de belangrijkste middelen om dingen van en naar de farm te vervoeren. Het schoolbord en een voorraad eten voor het weeshuis kwamen een aantal kinderen trouwens ook met de ezel ophalen. Mooi gezicht! Ook loopt het regenseizoen nu ten einde waardoor de farm makkelijker te bereiken is. De ligging naast de rivier schijnt trouwens heel goed te zijn voor de bonen, ik ben benieuwd..!

He monkey, get funky

Op het moment dat ik tijd vond om het begin van deze blog alvast op papier te schrijven zat ik aan het rand van het zwembad en zag ik een aap voorbij lopen. Hij (of zij?) liep naar 1 van de tafels toe en pakte een tas van iemand. Toen er geen eten in bleek te zitten gooide 'ie' de tas weer op de grond, wat een held haha. Afgelopen weekend was echt alles in tegenstelling tot het geflopte hippoweekend en echt in 1 woord GEWELDIG. Via Tamale zijn we vrijdag naar het Mole National Park gereisd. 's Nachts om 4uur stonden we al bij de bus, waarvan de kaartjes al uitverkocht bleken te zijn. Maar we hadden geluk... na veel gepraat hebben we toch 3 staanplekken gekregen. Waarom zouden 3 jonge, gezonde, blanke meiden niet 4uur in een bus kunnen staan? We kregen nog korting ook :p. De weg was veel minder slecht dan we hadden verwacht en voordat we het wisten kwamen we al aan in Larabanga. Binnen een minuut zaten we al achterop de motors die ons naar het hotel brachten. Om 10uur zaten we daar al aan het ontbijt, heerlijk. De rest van de dag hebben we lekker lui bij het zwembad gelegen en heel decadent vanuit het zwembad ons eten besteld (schaam..). Vanaf het hotel had je een prachtig uitzicht over het park en toen ik 's avonds op het uitkijkpunt zat was het echt genieten. Ik hoorde wat geritsel en naast me in de boom bleek een aap met een baby (aap :p) op zn rug te zitten en even later liepen er nog 6 voorbij, gave beesten! Na een heerlijke nacht in een eigen! en schoon! bed zijn we 's ochtends vroeg opgestaan om de zon op te zien gaan. Ook de apen waren weer present en liepen zelfs over de tafels heen. Daarna gingen we op wandelsafari, maar de jeepsafari later die middag was echt het hoogtepunt. Met nog 3 Nederlandse meiden zaten we bovenop een jeep die ons dwars door de bush bush heen reed. Alleen dat al was super gaaf. Heerlijk met de zon op ons hoofd door een prachtig landschap heen hobbelen op zoek naar (wilde) dieren. Er zijn niet veel 'echte wilde dieren' in het Mole park; we hebben vooral herten, zwijnen, apen en dieren waarvan ik de naam steeds vergeet haha gezien en helaas geen olifant. De olifant is eigenlijk de main attraction van het park, maar die worden in het regenseizoen niet vaak tijdens de safari's gezien. Aangezien we het ook niet verwacht hadden (wel stiekem op gehoopt want de dag ervoor had een groep ze wel gezien), was het geen grote teleurstelling voor ons en hebben we genoten van wat we wel gezien hebben!

Douchen en slapen onder de sterrenhemel

Na de safari's was het tijd voor ons volgende avontuur; slapen op een rooftop! We werden weer op de motor naar Larabanga gebracht, waar we eerst de oudste Moskee van Ghana en bijna oudste van heel West-Afrika bekeken hebben. Toch wel een bijzondere bezienswaardigheid, die we weer van ons lijstje kunnen afstrepen ;). Daarna hebben we gegeten bij een 'restaurant voor toeristen'; een plastic tuintafel en bijbehorende stoelen werden bijna midden op straat gezet. Twee Duitse meiden kwamen erbij zitten plus een aantal ghanezen. Best een grappig gezicht. Inmiddels waren we best wel moe geworden na al die korte nachtjes, maar eerst moest er nog gedoucht worden.

- Waar kunnen we douchen?
* Uuuhm, daar in dat hokje, maar daar is het te donker.. het kan hier wel (ongeveer voor de deur van een kamer en soort van midden op een binnenplaats) en dan doen we het licht uit'.
- Hmm, dat is wel heel erg, zeg maar, midden in het midden.
* Oke, daar achter hebben we ook nog een plek, maar daar is het wel erg donker.
- Prima!

Uiteindelijk stonden we daar in het maanlicht met zn 3-en achter een muurtje, met 2 emmers water, met schaduwen op de muur (of waren we dat zelf?, zagen we achter ons een aantal huizen, kwam er een motor, fietsers en een geit voorbij, wisselden wij de beste douche-technieken uit, stonden we kei hard te giechelen en voelden we ons vooral erg..... naakt. Het verschil tussen een Ghanees en ons is namelijk dat zij een donkere en wij een witte kont hebben. Wat is dan het verschil tussen een Ghanees die buiten doucht en een blanke die buiten doucht? Juist.... een witte kont zie je wel in het donker en een donkere niet! Na deze douche zijn we het dak opgeklommen waar er matrassen voor ons klaar lagen. Ik heb echt heerlijk geslapen onder de sterrenhemel. Zelfs het geluid van 1 of andere slechte Ghaneese of Nigeriaanse film (veel familedrama en geschreeuw) kon het moment niet verpesten. Toen we vanochtend of eigenlijk vannacht om half 4 wakker werden, konden Maud en Michelle, ook wel de blinde mollen genoemd (zonder bril of lenzen zien ze bijna niets) toen ze eenmaal hun bril op hadden gezet ook beamen dat de sterrenhemel erg mooi was :). Rond half 5 vertrok de bus naar Tamale en vanmiddag zijn we weer terug in Wulugu aangekomen.

Afgezien van de 4uur durende trotro rit vanmiddag (normaal 2uur) en het feit dat mijn telefoon gestolen is, of naja eigenlijk Annemieke's telefoon (je wilde toch al een nieuwe :p?) was het echt een top weekend! Het laatste weekje in Wulugu is nu ingegaan en zal vooral bestaan uit alles 'voor de laatste keer' of nog doen. Nog een aantal lessen geven, een beauty middag in het weeshuis, de kleding uitdelen, verzekeringen regelen en heel veel knuffelen met Febi en Kadija (mijn lieve gastzusjes die ik echt ga missen). Aan het eind van de week ga ik met Maud en Michelle naar de Kintampo Waterfalls. Michelle reist dan weer terug naar het project en Maud en ik reizen door naar Cape Coast. Op naar het strand! Daarna reis ik terug naar Accra, vanwaar ik bijna 3 weken met Govert ga rondreizen! De tijd gaat nu echt hard en dan te bedenken dat ik het in mijn eerste blog over verveling had... Ik heb de afgelopen tijd vooral echt genoten en dat ga ik de komende 4 weken ook zo veel mogelijk doen. De laatste verhalen horen jullie in NL wel weer!

Liefs Elise.