What shall we do with the drunken teacher?

Ontslaan natuurlijk! Onee, het is de zoon van de chief, onmogelijk dus.
Deze week zijn we begonnen met lesgeven op het schooltje in Nabari waar de kinderen van het weeshuis ook naartoe gaan. Er is in Ghana een groot verschil tussen de private schools en de government schools. Op deze laatsgenoemde is het onderwijs zeer slecht; de scholen krijgen van de overheid een aantal (te weinig) leraren toegewezen die vaak ongemotiveerd en niet goed opgeleid zijn. Ze worden aangevuld met lokale vrijwilligers, die meer als oppas dienen dan dat ze werkelijk lesgeven.
Maar goed, genoeg gemopperd. We wisten van te voren wat we konden verwachten en zien het dan ook als een uitdaging om een echt een verschil voor de kinderen te kunnen maken. Onmogelijk natuurlijk in een aantal weken, maar we moeten ergens beginnen. Na eerst goed duidelijk gemaakt te hebben dat het belangrijk is dat de leraren op tijd moeten zijn (toch wel bizar, lokale vol met kinderen, maar zonder leraren) proberen we nu echt met ze samen te werken. We hebben ons verdeeld over verschillende klassen, zodat elk van ons (of met zn 2en) 1 klas helpt door de leraar te observeren, tips te geven en zelf les te geven. De leraren die er wel zijn lijken hier steeds meer gemotiveerd door te worden, dus daar zijn we al blij mee! Ze hebben hier een manier van lesgeven, wat vooral bestaat uit dingen op het bord schrijven, herhalen, herhalen, herhalen, overschrijven en er vervolgens niets van begrijpen. De leraren proberen zo snel mogelijk door de overheid verplichte stof heen te gaan (ICT, heel leuk, maar de meeste kinderen hebben nog nooit een televisie of laat staan een computer gezien) met als resultaat dat de kinderen op hun 12e nog nauwelijks kunnen lezen en schrijven. We proberen de leraren nu duidelijk te maken dat, dat toch echt de basis dingen Zijn waar extra aandacht aan besteed moet worden en ze lijken het er mee eens te zijn om helemaal bij het begin te beginnen. Met Michelle onze 'echte' lerares gaat dat natuurlijk goed komen ;)
Voor wie nog niet helemaal duidelijk is; we zijn hier inmiddels met 5 meiden; Lisa uit Duitsland, Aneline uit Zwitserland en Maud en Michelle uit Nederland. We leven ook allemaal in hetzelfde gastgezin, wat ontzettend gezellig is en in combinatie met het Afrikaanse leven ook voor de gekste gesprekken zorgt.

- Motorbike is coming
* No it's a donkey... Poor donkey.. Poor sheep. Is that also an expression in Germany?
- No... only poor pig.
* Ok.

Of nadat Lisa ten huwelijk werd gevraagd en volgens Memuna de 3e en tevens de laatste vrouw van de man zou zijn;
- Lisa then you're lucky, he comes in the night only in your room, maybe 3 or 4 times. How many times do you want
# Uuuuh, what, haha (en schrijft rustig verder)
* Liebe Tagbuch, heute tag is ein schones tag. Ich weiBe allein nicht wieviel, hahaha

Ook Michelle probeerde een staaltje Duits weg te geven nadat er een beest in mn haar gevlogen was en ik gillend opsprong
Lisa; What?
M; Er vloog iets in haar haar.
* Je praat Nl....
M; Nee HAHA, ik zei etwas, er vloog etwas in haar haar
Samen; HAHAHA

Snoetenpoetsers, snoetzenpoetzerss, klinkt best wel Duits he?

Oke, harstikke flauw allemaal, maar zoals ze zeggen; je had er bij moeten zijn ;)
Verder zijn onze familieleden in het gastgezin ook knettergek wat pas in een soort So You Think You Can Dance resulteerde. Memuna heeft ons een belachelijk liedje met bijbehorend dansje geleerd die we om de beurt moesten opvoeren en vervolgens een cijfer moesten geven. Misschien moeten wij in de kerk ons dansje ook maar opvoeren, 5 blanke dansende meiden moet toch een grappig gezicht zijn!

Het is dus harstikke gezellig in het gastgezin en elke week lijken er wel familieleden bij te komen. Verder komen er ook heel veel mensen in en uit lopen, waardoor het soms net een moskee lijkt. Iedereen zet namelijk netjes zn schoenen buiten de woonkamer haha. Ook ontrafelen we steeds meer familiegeheimen, reuze spannend ;)!! Ik raak ook steeds meer geintegeerd in het Ghaneese familieleven; als de Azhonto dance (zoek het maar op youtube op) op de televisie komt is het; Eliesjaah, Azhonto! Dan ren ik snel naar binnen en probeer ik mn dancemoves te verbeteren. Wie weet kan ik ze aankomend weekend nog wel showen in het Ghaneese nachtleven. We gaan namelijk een weekendje naar Tamale op zoek naar een zwembad, lekker eten en.... een flesje wijn! Maandag ben ik namelijk jarig en daar hoort natuurlijk wel een glaasje bubbels bij. Vast geen Filipetti, maar het zal eveneens vast goed smaken. Cheers!