Daily life in a compound

Rijst of spagetti? Vodafone of MTN? Het leven hoeft niet zo moeilijk te zijn als de keuzemogelijkheden beperkt worden tot 2 opties.. Elke dag te vroeg wakker worden, besluiten om toch nog maar even blijven te liggen, zijn de andere meiden al wakker? Ja.. Breakfast! Welke thee zal ik kiezen? Onee daar begint het al moeilijk te worden; 3 opties.. meloen, minty marocco of gewone thee? Ja dat krijg je ervan als je dingen meeneemt van thuis.
Help, ik begin bijna filosofisch te worden. Dat is wat Ghana met mij doet; Back to the basics. Douchen met een emmer water is best leuk en elke keer weer een uitdaging. Hoe vies ben ik vandaag geworden? Toch maar beginnen met mijn haren wassen en het water vervolgens opvangen met de emmer. Mijn voeten? Daar is geen beginnen meer aan, die worden niet meer schoon. Benen scheren? Dat kan wel wachten tot het weekend, als ik hopelijk een douche heb of in ieder geval kan kiezen om wel 2 emmers water te gebruiken.
Plassen in een gat in de grond gaat me ook best goed af. Soms vraag ik mezelf weleens af (dat zullen jullie misschien al weleens vaker gedaan hebben) of het wel helemaal goed met gaat. Ik heb namelijk nog weleens rare gedachten. Elke keer als ik de wc deur open doet krioelt het van de beestjes die zo snel mogelijk proberen het gat in te rennen. Laatst rende er 1 in zijn haast over mijn voet heen, waardoor ik schrok, gilde, vervolgens moest lachen en tenslotte zelfs een beetje medelijden met het beestje kreeg. Het arme dier zou wel erg geschrokken zijn en zat nu ook nog in de viezigheid. Mn gedachten gingen nog verder; je zou maar een kakkerlak zijn, het zit hem al in de naam..

Gelukkig ben ik geen kakkerlak en gaat het harstikke goed met me. Het afgelopen weekend was heel gezellig! Nadat we in het internetcafe geweest zijn, hebben we lekker ergens gegrilde groenten gegeten, weer wat anders dan rijst :) Vervolgens zijn we naar Paga gegaan, je zou het eens op de kaart moeten opzoeken, het noordelijkste puntje van Ghana wat grenst aan Burkino Faso. In Paga werden we begroet door de krokodillen. Het verhaal erachter ben ik alweer vergeten, maar het kwam erop neer dat er een wederzijds verbond is tussen de krokodillen en de mensen om elkaar als heilig of tenminste als vrienden te behandelen. Toch vond ik het deze tweede keer voor mij nog enger dan de eerste keer. Ik zag de krokodil gewoon denken; Ja hoor.. daar is ze weer.. ze gelooft er niks van en denkt dat ik gewoon te oud ben en volgestopt met ander eten. Zou ik haar eens een lesje leren? Zelf bleeft 'ie natuurlijk rustig liggen, maar hij had een handlanger ingeschakeld. Terwijl de kijk-mij-eens-een-held-zijn-maar-o-zo-bang-zijn foto's van mij gemaakt werden, was de andere krokodil omgezwommen en kwam aan de achterkant van mij het water uit. De stiekemerd!! Voordat hij in actie kon komen, was deze vogel natuurlijk alweer gevlogen ;)

Na Paga hebben we een gratis lift (liften doen we vaker wel dan niet, en ja, dat kan hier gewoon) naar Navrongo gehad en zijn we naar een hostel gegaan. Zondag hebben we daar een katholieke kathedraal bezocht, wederom een dienst van 3uur. Ze dansten hier niet zo uitbundig als in Wulugu en ze wisten wat beter de wijs te houden. Daarna zijn we weer terug naar onze compound gegaan om ons klaar te maken voor een nieuwe week in het weeshuis. We proberen elke dag naast de gewone dagelijkse dingen in het weeshuis ook een gezamelijke activiteit te doen. Nog een hele klus met 45 kinderen, die stiekem toch wel erg op elkaar lijken en nauwelijks engels spreken. Een hele uitdaging, maar als het lukt wel erg leuk! Verder is het nu nog een beetje rommelig op het project, maar vanaf maandag gaan ze weer naar school, wat hopelijk voor wat meer structuur zorgt. Ook wij gaan ons inzetten op het schooltje om zowel de kinderen als de leraren te motiveren. Ik ben benieuwd! In de middag als de school uit is gaan we ze in het weeshuis helpen met hun huiswerk en natuurlijk lekker met ze spelen. Mijn 'lievelingetje' (ja sorry, die heb ik toch echt) van 2 jaar geleden is nog steeds mijn lievelingetje. Niet omdat ze zo schattig, lief en braaf is, nee in tegendeel! Ze is ontzettend ondeugend, maar wel heel grappig en heeft een ontzettende aanstekelijke lach. Ze weigert om Engels te praten, maar ik stop pas met kietelen als ze 'Please, Stop' zegt ;)

Na zo'n dag in de hitte (hoewel het op dit moment heeel hard regent, wat voor de nodige afkoeling zorgt) ploffen we altijd eerst even neer. Vervolgens doen we de dingen die gedaan moeten worden zoals kleding wassen en verder vragen onze huisgenoten hun aandacht. Febi (mn nichtje van 5) vindt het heel leuk om samen een tijdschrift te lezen, wat betekent dat ze elk plaatje aanwijst en dan zegt dat ik het ben of dat het van mij is; this is you, this your.... etc. Vervolgens wordt ons eten opgediend en proberen we ons bordje zo veel mogelijk leeg te eten met wisselend resultaat. Ondertussen drinken we een liter water, omdat het eten hot & spicy is. De rest van de avond vermaken we ons met internet (we hebben een modem gekocht!), lezen, muziek luisteren en veel praten en lachen. Het family life is hier zo anders dan wij gewend zijn en een studie ansich waard. We observeren en analyseren het urenlang om er achter te komen wat de mensen hier nu werkelijk bezig houdt. Soms lijkt het alsof ze heel de dag door eten, niet met z'n als familie, maar gewoon willekeurig met wat mensen. Verder is iedereen overal en nergens en komen er veel mensen in en uit lopen. En wij maar praten over wat er gaande is. Wie ligt daar nou buiten op die mat te slapen? En ja, wie zitten daar nu binnen? En waar is de familie zelf eigenlijk?
Het zorgt voor veel hilarische momenten en gelukkig kan ik hier dus elke dag 1 van mijn grootste hobby's uitvoeren; Lachen!